It is always touching to witness a jazz giant pay service to another. In this case, guitarist extraordinaire Pat Martino does a fitting tribute to his primary influence and the love of his youth, Wes Montgomery.
A little overproduced perhaps compared to his earlier offerings, but essential nonetheless.
και εδώ θέλει συμπλήρωμα με το χερι στο τέλος "part1.rar"
ReplyDelete"part2.rar" κλπ
Ναι έτσι είναι τα παίρνω από τα σχόλια.
ReplyDeleteΕντάξει διευκρινίστηκε το θέμα από το post είναι ολόκληρα.
Συνήθως βλέπω τα blog από την αρχική οθόνη και τα σχόλια σε άλλο παράθυρο.
Καλό Σ/Κ.
Thanks you
ReplyDelete