Many things can be said about Stan Kenton (1911 - 1979) and his boisterous style, one thing that cannot be said though is that this man was boring. Starting his first band in 1941 featuring such soloists as Art Pepper, Stan Getz, altoist Boots Mussulli, singers Anita O'Day and June Christie, in 1950 he put together his most advanced band, the 39-piece Innovations in Modern Music Orchestra that included 16 strings, a woodwind section, and two French horns. Its music ranged from the unique and very dense modern classical charts of Bob Graettinger to works that somehow swung despite the weight. Such major players as Maynard Ferguson (whose high-note acrobatics set new standards), Shorty Rogers, Milt Bernhart, John Graas, Art Pepper, Bud Shank, Bob Cooper, Laurindo Almeida, Shelly Manne, and June Christy were part of this remarkable project, a literal jazz boot camp for players and arrangers alike.
This set from 1962 is the mellophonium incarnation of this great orchestra, featuring a four mellophoniums section (the cumbersome brass instrument with the huge bell), giving as such standards as "Limehouse Blues", "All The Things You Are", West Side Story's grand hit "Maria" and latin tinged "Malaguena" in the unique Stan Kenton way.
Regulars of this blog will no doubt recognize that this is yet another set of the landmark Jazz Scene USA TV series of the early '60s with hipster Oscar Brown Jr as host. Interviews and commentary have been left intact while editing this to preserve that time capsule feeling and to lament the state of TV today as opposed to these historic times, enjoy.
Sol Schlinger, Baritone Sax Extraordinaire
1 year ago
4 comments:
Kαλησπέρα και καληνύχτα!
Τώρα βρήκα ευκαιρία και τ' άκουσα.
Δεν πρωτοτυπώ που μου άρεσε το All the things you are (σε πιο dry εκδοχή), ούτε που θυμήθηκα την παιδική μου ηλικία με το Malaguena.
To Μaria ήταν στην ατμόσφαιρα της ταινίας που είδα χτες (The Wrong Man-Hitchcock με Henry Fonda και Vera Miles) και μου άρεσε πολύ (και το κομμάτι και η ταινία, όπου ο Hitchcock δεν είναι καθόλου χιουμορίστας, ίσως η πιό συναισθηματική και, συγχρόνως, η πιό τρομακτική ταινία του, για μένα).
:)
Μπονζούρ Αθανασία,
Ούτε εμένα με τρελλαίνει ο Σταν Κέντον, ο ήχος της ορχήστρας του ήταν πάντα πολύ "μηχανικός" γιά τα γούστα μου, παρ' όλα αυτά ο ρόλος του ως καταλύτη και μεγάλου popularizer της μουσικής είναι αδιαμφισβήτητος.
Οσο γιά τον μέτρ Αλφρεντ, συμφωνώ!
Hi delta_mike,
Τι έγινε με το κανάλι σου στο youtube?
Όχι τίποτα άλλο, δεν πρόλαβα να δώ και όλα τα βίντεο του trane...
Πέρα απ' την πλάκα θα γίνει κάτι γιατί είχες το καλύτερο τζάζ κανάλι χωρίς υπερβολές και κάτι είχα διαβάσει στο blog σου
αλλά δεν είχα δώσει και πολλή σημασία.
Φιλικά, Αντόνιο Κάρλος Τζό-μπίμ.
@jo-bim
ευχαριστώ γιά τα καλά σου λόγια, δυστυχώς το κανάλι στο youtube προσέκρουσε σε τοίχο, δεν βαριέσαι, έτσι είναι το ιντερνετ, τουλάχιστον έμεινε η ικανοποίηση ότι έφερε πολύ κόσμο στην τζαζ (κατά δήλωσή τους) - είχε φτάσει τα 4.000.000 video views μέσα σε 8 μήνες, καθόλου άσχημα γιά το είδος του καναλιού...
προς το παρόν μπορείς να "βολευτείς" από το dailymotion στο οποίο από ένα χρονικό σημείο και μετά ανέβαζα εκ παραλλήλου με το youtube - δεν ε΄χεις παρά να κάνεις κλικ σε κάποιο από τα βίντεο και θα οδηγηθείς στην κεντρική σελίδα μου...
Post a Comment